Friday, February 4, 2011

සීමාමාලකයේ සිහිනය...

චුම්බනයෙන්
දෙතොල් නොතෙමි
කාල අවකාශයක...

පාමුල පියස්ස
සීමාමාලකයේ
ගොම්මන් අදුරක...

අවර දිලෙනා
රත්
හෙවනැලි...

නොනිමි හමනා
ඇසතු
නලරැලි...

හුස්ම මවනා
සඳුන්
දුම් රැලි...

පුළිඟු දිදුලා
කප් තෙල්
පහන් රැලි...

උරයේ හිඳුවා
ඇගෙ
රන්
කෙහෙරැලි...

සිඳිනු
හැකිනම්
රාග
ගිනිරැලි...

04.02.11
Posted by සඳුන් වර්ණකුලසූරිය at 8:58 PM
Labels:

2 comments:

  1. SukiFebruary 5, 2011 at 12:22 AM

    .,
    සිඳින්න සිඳින්න...
    නොනසා රාග සිතුවිලි...
    ලොව සුන්දරම
    ප්‍රකෘතිය
    එයම වේ නම්...
    ජීවයේ මූලය එය නම්...

    ReplyDelete
  2. සඳුන් වර්ණකුලසූරියFebruary 5, 2011 at 6:48 PM

    ජීවයේ මූලය නියතවම රාගයයි...
    ප්‍රේමය සැමදාකම එහි අතරමැදියයි...

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)