රුවල් දැමූ...

දමමි මා රුවල්

සොයමි ඔය නුවන්…

ගුවන හංඟා කිපුණු දියරැලි

දිරිය වඩවා මා මුව හසරැලි

එළිය ඇතත් නොදකිමි හෙවනැලි

වීනස්ට හඬඟා  මගේ සිතුවිලි…

මාලිමාවේ කටු සොයනු

රතු මුහුදේ ඉම දකිනු

සුවස් ඇල දිග ඔහේ පාව එනු

වෙරළ කොනක හිඳ මා පිලිගනු…

නගින්න තුරුළුකර

කරදිය වේරම්භය

දකින්න උතුරු ධ්‍රැව

ආලෝක කදම්භය…

නොවෙමි 

නැවි පිරිමි මම

නොයදිමි 

නැංගුරම් ගැහැණි නුඹ...